Binalarda mekanik yangın tesisatı denildiğinde söndürme sistemleri, duman tahliye sistemleri ve basınçlandırma sistemleri söz konusu olur. Söndürme sistemleri ise, sulu söndürme, gazlı söndürme, köpüklü söndürme ve kimyasal kuru tozlu söndürme sistemleri olarak gruplandırılabilir. Kuşkusuz sulu söndürme sistemleri en çok uygulanan ve kullanım alanı en geniş olan söndürme sistemidir. Sulu yangın söndürme sistemleri; a) yangın dolapları, b) sprinkler sistemi, c) hidrant sistemi ve d) itfaiye bağlantı hatlarından olşur. Bunlara suyu sağlayan pompa dairesi ve su deposu söndürme sistemi tasarımda öncelikle ele alınır. Bu bölümde kısaca, su deposu, yangın pompası ve pompa istasyonu, yangın dolapları, sprinkler sistemleri, hidrant sistemi ve itfaiye bağlantısından söz edilecektir. Sistemlerin dizaynında öncelikle tehlike sınıfı gözönüne alınır. Bina veya bir bölümünün tehlike sınıfı, binanın özelliklerine ve binada yürütülen işlem ve operasyonların niteliğine bağlı olarak saptanır. Eğer bir binanın çeşitli bölümlerinde değişik tehlike sınıflarına sahip maddeler bulunuyorsa, en yüksek tehlike sınıflandırmasına göre uygulama yapılır. Bina veya bir bölümünün tehlike sınıflandırması aşağıda tanımlanan şekilde düşük, orta ve yüksek olarak gruplandırılır.ek hız değerleri görülmektedir.
Düşük Tehlike. Düşük tehlike, bünyesinde kendi kendine yayılan bir yangının oluımasına imkan vermeyecek şekilde düşük yanabilirliğe sahip malzemelerden oluşur. Konutlar, ibadethaneler, hastaneler, okullar, kütüphaneler, müzeler, ofisler, restoran oturma alanları, tiyatro, oditoryum ve benzeri yerler.
Orta Tehlike. Orta tehlike, orta hızla ve önemli miktarda duman ç›kararak yanma olasılığı bulunan malzemelerden oluşur. Otopark, fırın, çamaşırhane, restoran servis alanları, kuru temizlemeci, deri üretimi, ticarethaneler, kağıt üretimi, postane, yayın evi, matbaa, otomobil tamirhaneleri, tekstil üretimi, lastik üretimi, marangozhane ve benzeri yerler.